Kończąc Fizjoterapię na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie wiedziałam, że w obszarze mojej przyszłej pracy i zainteresowań zawodowych będą dzieci. Największą przyjemność jak i wyzwanie w fizjoterapii dziecięcej stanowiła dla mnie praca z najmniejszymi i najmłodszymi dziećmi: wcześniakami, noworodkami i niemowlakami. Przez długi czas mojej drogi zawodowej szukałam możliwości poznania niemowląt i zrozumienia ich języka i zachowania, które uzupełniałoby moje kompetencje terapeutyczne. Same techniki i metody fizjoterapeutyczne stosowane podczas terapii nie pozwalały mi na pełnię w spotkaniu z najmniejszymi dziećmi. Kiedy po raz pierwszy zetknęłam się z koncepcją dr Brazeltona fascynacja możliwością „rozmowy” z dzieckiem w jego własnym unikalnym języku, dopasowywanie się do jego stanów i możliwość budowania kompetencji całej rodziny wzmocniła moją pracę fizjoterapeutyczną i rozpoczęła nowy rozdział w życiu zawodowym. Dziś wykorzystuję skalę w każdym spotkaniu z małym pacjentem. Unikalne postrzeganie każdego człowieka po jego narodzinach pozwala mi na wrażliwą, akceptowalną i budującą terapię i wspaniały czas spędzany z rodzinami dzieci podczas działań terapeutycznych i nie tylko.